Avval boshida aytib qo‘yaman: Koreyani yaxshi ko‘raman. Juda yaxshi ko‘raman.
Tilini, ovqatini, shaharlaridagi ritmni, kechasi ko‘chada bemalol yurishni, mahallamdagi parkni, hamma narsa qo‘l ostida bo‘lishini — bularning barchasi menga yoqadi.

Ba’zan o‘zimni shu yerda tug‘ilgandek his qilaman.
Ba’zan esa… o‘zimni yo‘qotib qo‘ygandek.

Yaxshi ko‘radigan tomonlarim

Koreyada yashashning o‘ziga yarasha jozibasi bor:

• shaharlar xavfsiz
• transport qulay
• ovqatlar mazali
• kechasi ham hayot davom etadi
• xizmatlar tez
• tartib-intizom kuchli

Bu narsalar odamni o‘ziga tortadi.
Shu sababli, qancha qiynalsam ham, “ketaman” deb o‘ylasam ham, yana shu narsalar meni qaytarib oladi.

Lekin… ichimdan nimadir asta-sekin so‘nayotgandek

Koreyada yashashning boshqa tomoni ham bor — ko‘rinmaydigan, lekin seziladigan tomoni.

Bu yerda ijtimoiy atmosfera juda qat’iy.
Odamlar “boshqalarga og‘irlik qilmaslik” degan madaniyat bilan yashaydi, lekin ba’zan bu shunchalik kuchli bo‘ladiki, odam o‘zini ifoda qilishdan qo‘rqib qoladi.

Men ham shuni his qilaman:

• xohlagancha kulolmayman
• darsda erkin bo‘lolmayman
• koreys tilida o‘zimni to‘liq ifoda qila olmayman
• ba’zan o‘zimni “qisib” yashayotgandek bo‘laman

Bu holatni eng yomoni — ko‘p vaqt sezmay ham qolaman.
Faqat boshqa davlatga chiqqanimda, masalan AQSH yoki Yevropaga borganda, birdan “oh, men aslida shunaqa erkin bo‘lishni sog‘inibman-ku” deb qolaman.

Koreyaning ijtimoiy bosimi — ko‘rinmaydigan devor

Bu yerda odamlar ko‘p narsani ichida saqlaydi.
Ko‘pchilik boshqalarning fikriga juda bog‘langan.
O‘zini ko‘rsatish, o‘zini maqtash, “biz eng zo‘r” degan ruhiyat — juda keng tarqalgan.

Bu yomonlik emas, bu — madaniyatning bir qismi.
Lekin chet ellik odam uchun ba’zan og‘ir bo‘lishi mumkin.

Ba’zan shunday tuyuladi:
“Men baxtliman, lekin men emasman.”

Shaharlar, muhit va yashash sifati haqida

Koreyada yashash sifati shahariga qarab juda farq qiladi.
Ba’zi joylar yorqin va qulay, ba’zilari esa odamni charchatadi.

Qurilish sifati va uylar

Ko‘p joylarda:

• uylar tez qurilgan
• derazalar kichik
• shamollatish sust
• mog‘or tez chiqadi
• suv sifati ba’zan past bo‘ladi

Bu ham odamning kayfiyatiga ta’sir qiladi.

Shahar muhiti

Ba’zi shaharlar juda kulrang, zich, yorug‘lik juda kuchli.
Kecha-kunduz motoroller shovqini tinmaydi.
Havo sifati ham ko‘p joyda yaxshi emas.

Odamlar

Koreyslar aslida yomon emas — lekin yopiq.
Begona odamga yaqinlashishmaydi.
Qoidalar bo‘lsa — bajarishadi.
Qoidalar bo‘lmasa — “mening ishim emas” deyishadi.

Bu ham madaniyatning bir qismi.

Mahalliylar uchun ham oson emas

Koreyada tug‘ilib o‘sgan odamlar ham ko‘p qiynaladi:

• jamiyat juda raqobatli
• “o‘rtacha” bo‘lish — yomon ko‘riladi
• yaxshi ish o‘rinlari kam
• ish soatlari uzun
• dam olish kam

Ko‘pchilik o‘zini “yetarli emasman” deb his qiladi.

Xulosa — Koreya yomon emas, lekin og‘ir

Koreya — ajoyib joy.
Lekin har kimga mos emas.

Bu yerda yashash:

• bir tomondan qulay, xavfsiz, zamonaviy
• boshqa tomondan bosimli, jim, ichdan charchatadigan

Men ham shu ikki o‘rtada yashayman.
Sevaman, lekin ba’zan charchayman.
Qolaman, lekin ba’zan qochgim keladi.

Hozircha shu joydaman.
Lekin o‘zimni yo‘qotib qo‘ymaslik uchun doim o‘zimni eslatib turaman:
“Qayerda bo‘lsang ham, o‘zing bo‘lishing kerak.”

📌 Yakuniy fikr

Koreyada yashash — bu sinov.
Kimdir bu yerda gullaydi.
Kimdir esa asta-sekin so‘nib boradi.

Eng muhimi — o‘zingni tinglash.
O‘zingni yo‘qotib qo‘ymaslik.